Напэўна ўсе хлапчукі ў дзяцінстве гулялі ў «вайнушку».Натоўпы мурзатых дзяцей, з крыкам «піф-Паф» бегалі па двары, не звяртаючы ніякай увагі на ўсміхаюцца мінакоў.Але дзеці выраслі, а цяга да ваенных дзеянняў не прайшла.Што рабіць, прага вайны ў чалавека ў крыві, такая яго прырода.Старажытныя плямёны вялі вайну за ежу, за тэрыторыю, за паселішча.Многія з часам забывалі, з чаго пачыналася іх варожасць, але спыніцца ім было ўжо не пад сілу.З тых часоў шмат чаго стала іншым, і за ежу ніхто не ваюе.Каштоўнасці памяняліся, і цяпер барацьба ідзе за прыродныя рэсурсы, тэрыторыі, грошы.Войны былі, войны ёсць, і няма ніякіх перадумоў, што яны спыняцца.Самай знакавай і маштабнай, была, безумоўна, Другая Сусветная Вайна.Калі ўяўляеш сабе колькасць загінуўшых на гэтай вайне, валасы на галаве ўстаюць дыбам.Здаецца, што няма такіх каштоўнасцяў, якія былі б раўнацэнныя столькі жыццяў.Распрацоўнікі камп'ютэрных гульняў адразу зразумелі, што гэта залатая жыла.Бо што рабіць, калі жаданне пастраляць ў ворага непераадольна?Не на фронт ж ісці, на самай справе.Гульні шутэры былі проста асуджаныя на поспех.Гуляць у гульні пра вайну стала гэтак жа модна, як раней гуляць на вуліцы ў вайнушку.Успомніце, калі апошні раз вы бачылі ў сябе ў двары дзяцей, якія бегаюць з пластмасавымі пісталетамі, а то і зусім з палкамі?Затое амаль у кожнай сям'і дзіця з дзяцінства «мачыў» ворагаў перад экранам манітора.На першы погляд гэта дрэнна, але ваяваць, такім чынам, могуць і дарослыя, якім гуляць у вайну не менш цікава, чым дзецям.Нездарма бо большасць мужчын марыць пра сына, бо ў душы яны самі такія ж гарэзныя хлапчукі, толькі толькі з сівізной на скронях.Гульні аб другой сусветнай вайне, створаныя яшчэ ў мінулым стагоддзі, не губляюць сваёй папулярнасці і цяпер.Дзяўчатам па душы лялькі Барбі, а мужчыны з галавой сыходзяць у гульні пра другую сусветную вайну.І гэта зразумела, бо мужчыны па сваёй прыродзе больш жорсткія і крыважэрныя.Кагосьці дастаў шэф на працы, каму-то ўсё нервы выматаў даішнік, хтосьці проста ўстаў не з той нагі.Некаторыя выплюхваюць сваю злосць і раздражненне на навакольных, сваіх блізкіх, а іншыя садзяцца за кампутар, і ўключаюць онлайн гульні вайна.І тады, з агнём у вачах і аўтаматам у руках, імчыцца іх герой, змятаючы ўсіх на сваім шляху.Не ўсе бачаць на экране манітора бяздушная твар ворага немца, хтосьці ўяўляе твар начальніка, і з задаволеным ашчэрам выпускае ў яго аўтаматную чаргу, паступова супакойваючыся.У пэўным сэнсе, гульні пра вайну гэта нейкі антыстрэсавага трэнажор для мужчын, які дапамагае выпусціць пар, і не нашкодзіць сабе і навакольным.Не варта, аднак забываць, што злоўжыванне чым бы там ні было, не прыносіць карысці.Ваюйце на прасторах нашага сайта, але не забывайце, што ў рэальным жыцці жыць мірна значна цікавей.
✘
Sgames uses analytical, marketing and other cookies. These files are necessary to ensure smooth operation of all Sgames services, they help us remember you and your personal settings. For details, please read our Cookie Policy.